Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Η στείρωση στην γενικότερη ελληνική αποστείρωση


Γύρισα το κλειδί στην πόρτα.
Με αυτά που ακούω, εγώ δεν ξανανοίγω.
Βαράτε το κουδούνι όσο θέλετε.
Δεν είμαι ανενημέρωτη εγώ.
Ακούω τα πάντα και έτσι φυλάω τα νώτα μου.
Ξέρεις τι είναι να μπουκάρει ο άλλος, μέρα μεσημέρι, σαν τον μανιακό δολοφόνο με το πριόνι;
Τι είπες;
Γιατί να το κάνει;
Δεν σε πιστεύω.
Μα καλά, εσύ δεν ενημερώνεσαι καθόλου;
Κινδυνεύω, παιδάκι μου.
Βγήκαν και το είπαν στις ειδήσεις.
Οι εξαρτημένοι θα στειρώνονται.
Με νόμο!
Γι αυτό σου λέω, κλειδαμπαρώθηκα και δεν αφήνω κανέναν να μπει.
Είμαι χίλια τα εκατό σίγουρη ότι ο δολοφόνος θα μου χτυπήσει την πόρτα.
Όχι, εμένα δεν θα με στειρώσουν.
Θα μπει ο ψυχάκιας με το πριόνι και θα κόβει τα δυσκολοαποχτηθέντα παχάκια μου σαν λαχταριστές μπουκίτσες χοιρινής τηγανιάς.
Ξέρεις τι τράβηξα εγώ για να τις αποκτήσω αυτές τις μπουκίτσες;
Είναι όλη μου η γοητεία.
Τόσα αιματηρά έξοδα έκανα για λαχταριστές λιχουδιές και αυτοί θέλουν να τα πάρουν πίσω.
Χίλια τα εκατό σίγουρη είμαι.
Για χαζή με πέρασες;
Βγήκε ένας ευυπόληπτος κουστουμαρισμένος στην τηλεόραση και είπε ότι οι εξαρτημένοι θα στειρώνονται.
Έτσι ακριβώς.
Ούτε ελάτε να ψηφίσετε, ούτε τίποτα.
Αποφασίσαμε, λέει, τελεία και παύλα.
Φοβάμαι, φιλενάδα, και πολύ μάλιστα.
Και γω εξαρτημένη είμαι και δεν είναι αλκοολισμός να μπορώ να το κρύψω.
Κουβαλάω πάνω μου τα πειστήρια.
Με το που θα με δει ο δεσμοφύλακας θα καταλάβει.
Αυτή είναι εξαρτημένη, μπαγλαρώστε την!
Να σου πω την αλήθεια την στείρωση δεν την φοβάμαι.
Να ναι καλά το παιδάκι μου.
Αλλά πώς να το κάνεις, είμαι δεμένη ψυχολογικά με τα πάχη μου.
Ξέρεις πόσα βράδια βαρυστομαχιάς έχω περάσει;
Τώρα κάποιος αποφάσισε ξαφνικά ότι θα μου τα κλέψει;
Γιατί κύριε, μαζί πολεμήσαμε γι αυτά;
Έτσι και γω το πήρα απόφαση.
Θα κλειδαμπαρωθώ να μην με δει κανείς.
Έχω τις μπουκίτσες μου που πρέπει να προστατεύσω!


Πίνακας Ζωγρααφικής: Μποτερό

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου